برای برخورد آماده شوید: یک انفجار ستاره ای در آستانه روشن شدن آسمان زمین است

پدیده های کیهانی کمی وجود دارد که بتوانیم به وضوح با چشم غیر مسلح مشاهده کنیم. بنابراین زمانی که اتفاقی قریب الوقوع می افتد، وقت آن است که بنشینید و توجه کنید. مانند خورشید گرفتگی اخیر و پدیده‌هایی مانند شفق‌های شمالی در سال‌های اخیر، دانشمندان و ستاره‌شناسان ناسا با صبر و حوصله منتظر یک انفجار کیهانی قریب‌الوقوع هستند که آسمان شب را روشن می‌کند – و شما حتی نیازی به آن ندارید. تلسکوپ برای دیدن او

در فوریه 2016، ستاره شناسان اعلام کردند که منظومه ستاره ای T Coronae Borealis وارد “مرحله بی سابقه ای از فعالیت بالا” شده است. هشت سال بعد، این فعالیت خورشیدی می تواند منجر به یک نواختر به اندازه کافی بزرگ شود که از زمین با چشم غیر مسلح قابل مشاهده باشد.

در طول یک رویداد نوا، یک ستاره کوتوله سفید ماده خورشیدی را از یک غول قرمز در نزدیکی خود جذب می کند. هنگامی که گرما و فشار بیش از حد بالا می رود، یک انفجار گرما هسته ای رخ می دهد. این باعث می‌شود که کوتوله سفید در آسمان درخشان‌تر شود، اما متلاشی نمی‌شود و پس از از بین رفتن انفجار، ستاره به درخشندگی اولیه خود باز می‌گردد. این فوران عظیم یک نوا است.

نوا بیش از یک هفته پس از ظهور با چشم غیر مسلح دیده می شود. در طول این مدت، به نظر می رسد که یک ستاره جدید در آسمان ظاهر شده است. به گفته ناسا، این انفجار ممکن است در هر زمانی، روز یا شب، از هم‌اکنون تا سپتامبر اتفاق بیفتد، اگرچه دانشمندان می‌گویند ممکن است بیشتر طول بکشد.

این ویدیوی ناسا نشان می دهد که چگونه به نظر می رسد.

آخرین نوا در این منظومه ستاره ای به سال 1946 برمی گردد

نمایش نور کیهانی توسط T Coronae Borealis که با نام Blaze Star یا T CrB نیز شناخته می شود، برگزار می شود. این یک منظومه ستاره ای دوتایی متشکل از یک کوتوله سفید و یک غول قرمز باستانی است که در فاصله 3000 سال نوری از زمین در تاج شمالی کهکشان راه شیری قرار دارد. این بخشی از صورت فلکی Corona Borealis است که یک “C” متمایز را در آسمان، عمدتا در ماه های تابستان تشکیل می دهد.

کوتوله سفید، که بقایای مرده یک ستاره است، تقریباً به اندازه زمین است اما جرمی برابر با خورشید دارد. در همین حال، غول قرمز در حال پیری ستاره ای در حال مرگ است که مواد را به فضا پرتاب می کند. کشش گرانشی عظیم کوتوله سفید مواد خارج شده از غول سرخ را به خود جذب می کند. هنگامی که کوتوله سفید مواد کافی را جمع آوری کرد، گرما به قدری افزایش می یابد که باعث یک واکنش گرما هسته ای کنترل نشده می شود. این انفجار نوا نامیده می شود.

اولین نواختر در این منظومه ستاره ای در سال 1946 رخ داد. این چرخه ای است که از زمان کشف آن در بیش از 800 سال پیش ادامه داشته است.

Rebekah Hounsell، دانشمند محقق در پرواز فضایی Goddard ناسا گفت: “این یک رویداد منحصر به فرد است که بسیاری از ستاره شناسان جدید را ایجاد می کند و به جوانان یک رویداد کیهانی می دهد که می توانند خودشان مشاهده کنند، سوالات خود را بپرسند و داده های خود را جمع آوری کنند.” مرکز. “این به نسل بعدی دانشمندان سوخت خواهد داد.”

کورونا بوریالیس در کجا قرار دارد؟

احتمالاً شما آنقدر که با صورت‌های فلکی ساده‌تر مانند دب اکبر آشنا هستید، با تاج بوریالیس آشنا نیستید. یافتن آن در آسمان شب دشوار است مگر اینکه هوا صاف باشد. آلودگی نوری در شهرهای بزرگ نیز می تواند جستجو را دشوارتر کند.

ناسا می گوید ساده ترین راه برای یافتن تاج خواری، یافتن Vega و Arcturus، دو درخشان ترین ستاره در نیمکره شمالی است. (برنامه های تماشای آسمان برای تلفن شما ممکن است کمک کنند.) از آنجا، اساساً می توانید یک خط خیالی بین این دو بکشید. Corona Borealis تقریباً درست در وسط قرار دارد. می توانید از گرافیک زیر استفاده کنید تا متوجه منظور ما شوید.

از طرف دیگر، می‌توانید صورت فلکی هرکول را نیز جستجو کنید و Corona Borealis درست در کنار آن خواهد بود. به یاد داشته باشید که تا زمانی که نوا ظاهر نشود، نمی توانید ستاره مورد نظر را ببینید، بنابراین اگر قبل از این اتفاق به آسمان نگاه کنید، مکانی که نوا در آن رخ می دهد قابل مشاهده نخواهد بود.

T CrB nova چه زمانی برگزار می شود؟

هیچ کس با اطمینان نمی داند. ستاره شناسان و دانشمندان فقط می دانند که نوا در هر زمانی احتمالا فوران می کند. اکثر آنها موافقند که نوا باید قبل از سپتامبر یا بیشتر انجام شود، اگرچه ممکن است بیشتر طول بکشد.

از آنجایی که یک نوا می تواند در هر زمانی رخ دهد، ناسا به اخترشناسان شهروند و علاقه مندان به فضا متکی است تا به ناسا درباره زمان وقوع نوا هشدار دهند.

الیزابت هیس، رئیس آزمایشگاه فیزیک اختر ذرات ناسا گودارد گفت: «با استفاده از رسانه های اجتماعی و ایمیل، (ناظران) هشدارهای فوری ارسال می کنند. ما بار دیگر روی این تعامل جامعه جهانی با T CrB حساب می کنیم.

تشخیص زودهنگام همچنین می تواند به ناسا کمک کند تا داده های بیشتری درباره این رویداد جمع آوری کند تا مکانیسم های آن را بهتر درک کند.

هانسل گفت: “ما رویداد نوا را در اوج و در طول کاهش آن مشاهده خواهیم کرد، زیرا انرژی قابل مشاهده ناشی از انفجار محو می شود.” اما دریافت داده‌ها در اوایل فوران به همان اندازه حیاتی است – بنابراین داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط این دانشمندان شهروند پرشور تماشاگر نوآوری کمک قابل توجهی به یافته‌های ما خواهد کرد.»

آیا برای دیدن نوا به تلسکوپ نیاز دارم؟

ناسا می گوید نوا در یک روز روشن با چشم غیر مسلح قابل مشاهده خواهد بود.

این مهم است که بدانیم به دنبال چه چیزی باشیم. نوا شبیه انفجاری نخواهد بود که در فیلم های مایکل بی می بینیم. فقط شبیه ستاره دیگری در آسمان خواهد بود که قبلاً آنجا نبود.

همچنین کاملاً روشن خواهد بود، بنابراین باید کاملاً قابل مشاهده باشد. کسانی که تلسکوپ و دوربین دوچشمی دارند دید بهتری خواهند داشت.

تفاوت بین نواختر و ابرنواختر چیست؟

بسیاری از مردم نام “ابر نواختر” را شنیده اند. این آخرین نفس نفس زدن یک ستاره در هنگام تاریک شدن است. با این حال، این آخرین نفس مرگ همچنین بزرگترین انفجاری است که تاکنون توسط انسان دیده شده است، زیرا ستاره مواد را به شدت به فضا پرتاب می کند. دانشمندان معتقدند ابرنواخترها مسئول عناصر سنگین‌تر از آهن در جهان هستند. به طرز عجیبی، حتی آهن موجود در خون شما را می توان به ابرنواخترها یا انفجارهای کیهانی مشابه نسبت داد.

از طرف دیگر، یک نوا به دو ستاره نیاز دارد. یک ستاره همیشه یک کوتوله سفید است، در حالی که ستاره دیگر معمولا یک غول قرمز است.

انواع دیگری از نواها نیز وجود دارد. ابرنواخترها ابرنواخترهایی هستند که به اندازه و درخشندگی خاصی می رسند. معمولاً، آنها حدود 10 بار یا بیشتر از یک ابرنواختر استاندارد درخشان تر هستند. نوع دیگر، یک کیلونوا بسیار نادر، زمانی رخ می دهد که دو ستاره نوترونی با هم برخورد می کنند و یک موج گرانشی باورنکردنی همراه با تابش الکترومغناطیسی آزاد می کند.