برندهای بزرگ در محدود کردن استفاده از کیسه های پلاستیکی شکست خورده اند

[SYDNEY] به گفته فعالان و جمع‌آوران زباله، کیسه‌های پلاستیکی کوچک که به طور گسترده در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​استفاده می‌شوند، باید به تدریج حذف شوند و سیستم‌های استفاده مجدد از بسته‌بندی ترویج شوند. زیرا یک تحلیل جدید نشان می دهد که شرکت های بزرگ نتوانسته اند استفاده از آنها را محدود کنند.

بخش های جیبی و تک وعده ای از کالاهای مختلف، از شامپو گرفته تا قهوه فوری، به دلیل مقرون به صرفه بودن، در جوامع فقیرتر محبوب شده اند.

تخمین زده می شود که سالانه 855 میلیارد کیسه در سراسر جهان فروخته می شود. تقریبا نیمی از این از آسیای جنوب شرقی می آید. به گفته گروه های محیط زیست، انتظار می رود این رقم تا سال 2027 به 1.3 تریلیون افزایش یابد.

اما راحتی این کیسه ها برای محیط زیست هزینه دارد: آنها به میزان قابل توجهی در آلودگی پلاستیکی نقش دارند. ساختار اغلب چند لایه آنها که از مواد مختلف ساخته شده است، بازیافت را دشوار می کند.

ژوان کواچ، هماهنگ کننده اتحاد صفر زباله ویتنام، گفت SciDev.Netما به یک رویکرد چند جانبه نیاز داریم که شامل حذف تدریجی کیسه ها و سرمایه گذاری قابل توجه در سیستم های قابل استفاده مجدد باشد.

بر اساس ممیزی زیست محیطی چندین کشور، غول های کالاهای مصرفی، یونیلور، نستله و پروکتر اند گمبل، علیرغم وعده کاهش استفاده از بسته بندی های پلاستیکی، از بزرگترین عوامل آلودگی کیسه های پلاستیکی در آسیای در حال توسعه هستند.

این تحقیق مبتنی بر جامعه توسط BreakFreeFromPlastic (BFFP)، یک جنبش جهانی متشکل از بیش از 13000 سازمان و فرد متعهد به راه‌حل‌هایی برای بحران آلودگی پلاستیکی انجام شد. این نشان داد که تعدادی از برندهای جهانی و منطقه‌ای در بین چهار کشور آسیایی، علیرغم وعده کاهش استفاده از پلاستیک، از بزرگترین عوامل آلودگی کیسه‌های پلاستیکی یکبار مصرف هستند.

بین اکتبر 2023 و فوریه 2024، داوطلبان BFFP ممیزی برند را در 50 مکان در هند، اندونزی، فیلیپین و ویتنام سازماندهی کردند. آنها بیش از 33000 کیسه را جمع آوری و مستند کردند که می توان آنها را به 2678 مارک مختلف اختصاص داد.

بر اساس گزارشی که ماه گذشته منتشر شد، 86 درصد از کل کیسه های پلاستیکی جمع آوری شده و بازرسی شده از مواد غذایی بسته بندی شده و بقیه از اقلام خانگی، محصولات مراقبت شخصی و سایر بسته بندی های دسته بندی نشده مانند محصولات سیگاری تهیه شده است.

علاوه بر سه مورد بزرگ ذکر شده، برندهای منطقه ای Mayora Indah، Wings و Salim Group از اندونزی، Wadia Group و Balaji Wafers از هند، JG Summit Holdings از فیلیپین و Yes2Healthy Life از سنگاپور نیز مقادیر زیادی کیسه های پلاستیکی چند لایه تولید می کنند. بر اساس این گزارش

به گفته این سازمان، برخی از شرکت‌ها تلاش می‌کنند تا با سوزاندن کیسه‌ها به عنوان سوخت، مشکل زباله‌ها را برطرف کنند و محیط زیست را بیشتر آلوده کنند.

اما پریستلند، هماهنگ‌کننده کمپین‌های شرکت‌های جهانی در BFFP، می‌گوید که گروه‌های زیست‌محیطی در آسیا مدت‌هاست که از شرکت‌ها خواسته‌اند تا بسته‌بندی کیسه‌ای خود را به تدریج کنار بگذارند، زیرا زباله‌های ناشی از آن به محل‌های دفن زباله و آبراه‌های منطقه سرازیر می‌شود.

در جریان مجمع محیط زیست سازمان ملل در مارس 2022، قطعنامه ای امضا شد که روند مذاکرات بین دولتی را برای یک معاهده الزام آور جهانی پلاستیک آغاز کرد.

در سپتامبر همان سال، ائتلاف تجاری برای یک معاهده جهانی پلاستیک تأسیس شد، ائتلافی از شرکت های خصوصی، مؤسسات مالی و سازمان های غیرانتفاعی که از معاهده پلاستیک حمایت می کردند. یونیلور مانند سایر برندهای بزرگ مانند کوکا کولا، کیمبرلی کلارک و کولگیت پالمولیو، بخشی از این ائتلاف است.

سنت تینگی

وقتی از پریستلند در مورد جایگزین‌های کیسه‌ها از نظر راحتی و مقرون به صرفه سؤال شد، گفت که مدت‌ها قبل از ظهور چیزهای پلاستیکی، مشتریان در سراسر آسیا مقادیر کمی از محصولات روزمره مانند فرهنگ “تینگی” در فیلیپین را می‌خریدند.

تینگی یا قسمت های کوچک روشی سنتی برای خرید محصولات در مقادیر یا قطعات کم بود. خریداران ظروف خود را برای محصولات مایع می آوردند و فروشندگان کالاهای خشک را در روزنامه های قدیمی یا سایر مواد زیست تخریب پذیر بسته بندی می کردند.

پریستلند شکایت کرد، اما شرکت‌ها “این رویه سنتی را تصاحب کرده‌اند و جوامع را با آلودگی مضر کیسه‌ای پر کرده‌اند.”

با این حال، تحولات مثبتی در برخی از کشورهای آسیایی رخ داد.

در هند، مقررات مدیریت زباله های پلاستیکی اخیرا توسط وزارت محیط زیست، جنگلداری و تغییرات آب و هوایی هند تغییر کرده است. بنابراین، مقامات شهری و روستایی باید بر نقش جمع‌آوران زباله در مدیریت زباله‌های پلاستیکی – از جمع‌آوری تا دفع، تأکید کنند.

ویدیا نایکناوار، که به عنوان جمع آوری زباله در هند کار می کند، گفت SciDev.Net: این یک گام مهم است زیرا مشارکت جمع‌آوران زباله در حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی و مبنای مدیریت زباله پایدار است که شامل بازیابی زباله‌های کیسه‌ای می‌شود.»

Naiknaware یکی از اعضای SWaCH Cooperative، اولین تعاونی تماماً مالکیت جمع‌آوران زباله‌های خوداشتغال و سایر فقرای شهری مستقر در پونا است.

او می‌گوید که بسته‌ها و کیسه‌های کوچک به دلیل اندازه آنها جمع‌آوری نمی‌شوند و به دلیل ارزش کم قابل بازیافت نیستند.

او درخواست کرد: «ما از شرکت‌ها می‌خواهیم بسته‌بندی‌هایی تولید کنند که بتوانیم آن‌ها را جمع‌آوری کرده و برای بازیافت بفرستیم یا آن‌ها را کمپوست کنیم.

در فیلیپین، سیستم «تینگی» یا پر کردن مجدد در قالب فروشگاه‌های ساری ساری بدون ضایعات، یک رنسانس را تجربه می‌کند. آلوجا سانتوس، موسس اتحادیه ملی کارگران پسماند فیلیپین، می‌گوید، اما این نوع ابتکار باید با ممنوعیت کیسه‌ها و پلاستیک‌های یک‌بار مصرف حمایت شود، در حالی که انگیزه‌ای برای استفاده مجدد و جایگزین‌های پر کردن مجدد باشد.

در ویتنام، قوانین اخیر حفاظت از محیط زیست، شرکت ها را ملزم به جمع آوری و بازیافت کیسه ها و سایر بسته بندی های پلاستیکی کرده است. Quach از اتحاد صفر زباله ویتنام می گوید، با این حال، ظرفیت بازیافت محدود کشور، دفع ایمن همه زباله های کیسه ای را دشوار می کند.

در اندونزی، مقرراتی که در سال 2019 ارائه شد، تولیدکنندگان را ملزم می‌کند تا ضایعات بسته‌بندی را تا سال 2029 به میزان 30 درصد از کل تولید خود کاهش دهند و تا سال 2030 استفاده از کیسه‌های کوچکتر از 50 میلی‌لیتر را متوقف کنند.

SciDev.Net ما با شرکت های ذکر شده در گزارش و اداره محیط زیست و منابع طبیعی فیلیپین تماس گرفتیم، اما هیچ نظری قبل از انتشار دریافت نشد.

این مقاله توسط بخش آسیا و اقیانوسیه SciDev.Net تهیه شده است.