بهترین هدیه ای که تا به حال به پدرم داده ام، چیزی است که خانواده ام برای نسل ها دوست دارند

خرید برای پدرها بسیار دشوار است. اما بابام معمولاً یک نفر است.

با این حال یک هدیه به او دادم که بیش از بقیه متمایز بود: یک سرویس اشتراک که به او در نوشتن کتاب کمک کرد.

در سن 68 سالگی، پدرم علایق زیادی دارد که مدتهاست الهام گرفتن برای هدیه دادن را برای من و برادرم آسان کرده است. او عاشق تئاتر و موسیقی زنده است، بنابراین برایش بلیط خریدیم خوشحالیم که سوار می شویم و شیرجه زدن به خیابان دریاچه. او یک علاقه مند به تاریخ آمریکاست، بنابراین ما زندگی نامه جان اف کندی و فرانکلین دی. روزولت را به او دادیم.

پدرم هم همیشه دوست داشت کتاب بنویسد. اما به نویسنده جاه طلب در زندگی خود چه پیشنهادی دارید؟

اینطور نیست که دیدن نام او برای پدرم تازگی داشته باشد. او دهه‌ها به عنوان چشم‌پزشک کار کرد و به‌عنوان یکی از متخصصان برجسته لنزهای تماسی در کشور، مقالات پزشکی زیادی نوشت.

وقتی بازنشسته شد، در کارگاه نویسندگی شرکت کرد. و می‌توانستم بگویم که او مشتاق است راه‌های جدیدی برای نوشتن خود بیابد. بنابراین وقتی شوهرم درباره Storyworth به من گفت، سرویسی که از شما دعوت می‌کند داستان‌های شخصی را به اشتراک بگذارید و آنها را در کتابی با جلد گالینگور جمع‌آوری کنید، دیدم که برای پدرم مناسب است.

تماشای به ثمر نشستن کتاب پدرم مرا سرشار از شادی کرد که معمولاً برای والدینی که فرزندشان را برای اولین بار روی صحنه می بینند محفوظ است. و این هدیه ای بود که به او کمک کرد تا یک رویای واقعی را تحقق بخشد: نوشتن یک کتاب.

اشتراک یک ساله Storyworth شامل دستورات نوشتن هفتگی است که از طریق ایمیل برای گیرنده هدیه ارسال می شود. اینها می‌توانند به صورت خودکار و تصادفی از Storyworth انتخاب شوند، یا هدیه دهنده می‌تواند سؤالات را برای سفارشی‌سازی بیشتر ایجاد یا ویرایش کند.

Wirecutter آزمایش گسترده ای برای مقایسه Storyworth با سایر خدمات اشتراک مشابه انجام نداده است. اما چندین روزنامه نگار Wirecutter در طول سال ها Storyworth را امتحان کرده اند و موافقند که می تواند یک هدیه عالی باشد.

Storyworth برای همه نیست. اما برای شخصیتی که جزئیات گرا و فاقد صندوق ورودی است و عاشق انجام کارها است (سلام بابا!)، عالی است.

رز مائورا لور، سردبیر، که هنگام تولد فرزندش، اشتراک Storyworth را به چندین عضو خانواده اش داد، می گوید: «همه نویسندگی را دوست ندارند، و همه در آن مهارت ندارند.

برخی از پاسخ‌هایی که او دریافت کرد کسل‌کننده و کوتاه بود، و پس از چند ماه، تعدادی از عزیزان به‌کلی به درخواست‌های نوشتن پاسخ ندادند. اساساً، شما در ازای وعده پاداش در آینده (یعنی یک کتاب کاغذی واقعی) تکالیف هفتگی را به عزیزان خود اختصاص می دهید و این در برخی موارد فروش سختی است.

یک نقطه ضعف احتمالی دیگر: ممکن است داستان هایی بشنوید که باعث ناراحتی شما شود. یکی از همکارانم به من گفت که مادربزرگش داستان‌هایی از دوران کودکی‌اش برای او تعریف می‌کرد که برایش ناراحت‌کننده بود.

اما من واقعاً دوست داشتم سؤالات خود را برای پدرم آماده کنم، سؤالاتی که اغلب به صورت ریف بر اساس دستورات Storyworth بودند، اما همیشه در جهت پاسخ به سؤالاتی بودند که برای مدت طولانی برای من جالب بود. مادرش در کودکی چگونه بود؟ (هری اما هنوز در چیزها شوخ طبعی پیدا می کند.) چگونه اولین کار خود را بدست آورد؟ (او به عنوان یک پسر تحویل روزنامه کار می کرد و تا به امروز به طرز باورنکردنی وقت شناس است.) چگونه می خواهد از او یاد شود؟ (به عنوان کسی که سعی کرده انسانیت پیچیده و ارزش ذاتی همه را ببیند و سعی کرده با هم ارتباط برقرار کند، حتی به روشی کوچک.)

این تمرین واقعاً ما را به هم نزدیک‌تر کرد و این چیزی را می‌گوید زیرا ما قبلاً کاملاً به هم نزدیک بودیم.

او پس از نوشتن بیش از 30 داستان به من گفت: “سوالات مورد علاقه من برای پاسخ دادن، سوالاتی بود که از من پرسیدی، کتی.” “آنها تمایل دارند بیشتر شخصی و مرتبط با من و رابطه ما باشند.” او همچنین برای خود پیام‌هایی نوشت تا داستان خاصی از زندگی‌اش را تعریف کند که می‌خواست آن را به اشتراک بگذارد.

در مورد گذشته پدرم چیزهای زیادی یاد گرفتم که قبلاً نشنیده بودم. او درباره یک سفر جاده ای خانوادگی افسانه ای نوشت که در آن او و خواهران و برادرانش در پشت ماشین انباشته شدند تا از اوهایو به کانزاس برانند – سفری که باعث ایجاد جوک های درونی شد که پس از گذشت 60 سال هنوز هم باعث خنده می شود – و منشاء آن را فاش کرد. گیتاری که در تمام عمرم در حال کوبیدن دیده ام.

پدرم به من گفت که هنگام نوشتن اغلب به دخترم سرافینا که 2 ساله است فکر می کرد. او را در آینده تصور کردم که بابام کی بود؟ او چه فکر می کرد؟ چه چیزی او را تشویق کرد؟

هر هفته پدرم دعوت نامه ای دریافت می کرد تا داستانش را بنویسد و کامل کند. ارسال نوشته خود بسیار ساده بود: فقط آن را در یک قسمت ورودی قرار دهید و یک دکمه را فشار دهید. در پایان سال، تمام نوشته های او در یک کتاب صحافی جمع آوری شد.

شما یا گیرنده هدیه می توانید قبل از چاپ کتاب را ویرایش کنید (اضافه کردن عکس، تغییر عنوان، انتخاب طرح جلدی که ترجیح می دهید). و انجام این ویرایش ها نه تنها برای یک حرفه ای چند رسانه ای مانند من، بلکه برای پدر بازنشسته ام نیز آسان است.

من و پدرم برای یافتن عکس‌های قدیمی که داستان‌های او را زنده می‌کند، کار کردیم. ما تصاویری از او کشف کردیم که قبلاً هرگز ندیده بودم: مثلاً در 8 سالگی، بیرون از خانه دوران کودکی‌اش در اوهایو، یا در حین تمرین در یک تئاتر محلی دهه 90، جایی که او نقش مرد حلبی، کاپیتان فون تراپ را بازی کرد. هارولد هیل و بیشتر.

برای چند نفر اول، با لپ تاپم روی مبل نشسته بودیم، عکس ها را با هم اسکن و آپلود کردیم. اما او به سرعت رابط بصری سایت را کشف کرد و همه چیزهای دیگر را بدون کمک من آنلاین قرار داد. او گفت: «وقتی متوجه شدم که برای مشاهده گزینه آپلود عکس، باید در حالت ویرایش باشید، آپلود عکس بسیار آسان بود.

با اشتراک یک کتاب با جلد گالینگور به شما می رسد، اما می توانید با هزینه اضافی 39 تا 99 دلار، بسته به تعداد صفحات و رنگ در مقابل سیاه و سفید، نسخه های بیشتری را چاپ کنید.

قبل از اینکه سال تحصیلی اش در استوری ورث تمام شود، پدرم به من گفت: “فکر می کنم همه چیزهایی را که باید در مورد زندگی ام بگویم، نوشته ام!” »

بنابراین ما کتاب او را چند ماه قبل از پایان سالانه اشتراک تمام کردیم. بهتر است زودتر و در اوج به پایان برسانیم تا اینکه در فصول بیش از حدی مثل این که پشتکار داشته باشیم آناتومی گری، ما تصمیم گرفته ایم.

اکنون، چند چیز در مورد Storyworth وجود دارد که ما را آزار می دهد.

ذخیره یک داستان برای اولین بار به طور خودکار یک نسخه را برای علاقه مندان ارسال می کند که خوب است، اما نسخه های ویرایش شده همان داستان برگردانده نمی شوند، اگرچه در سایت ذخیره می شوند و نسخه نهایی شما همان چیزی است که در کتاب موجود است.

این موضوع پدرم (هنوز ویراستار!) را آزار می‌داد، او چندین بار داستان‌ها را مرور می‌کرد و بازنویسی می‌کرد قبل از اینکه آماده شود نتایج را با سایر اعضای خانواده که تصمیم به دریافت نوشته‌های هفتگی او داشتند به اشتراک بگذارد.

شخصاً دوست داشتم پاسخ‌های هفتگی را در صندوق پستی خود دریافت کنم و مجبور نبودم منتظر بمانم تا محصول نهایی در داستان‌هایش غوطه ور شود. برای من، این فرآیند ترکیبی ایده‌آل از رضایت دیجیتالی فوری و خاطرات فیزیکی ماندگار بود.

و در کل تجربه عالی بود.

برای پدرم – یک بازنشسته هنوز پرمشغله که در تعداد باورنکردنی باشگاه‌ها، فعالیت‌های داوطلبانه و سرگرمی‌ها فعالیت می‌کرد – استوری‌ورث انگیزه‌ای برای کاهش سرعت و تفکر فراهم کرد. دلیلی برای نوشتن به او داد. و تمام خانواده، از جمله نسل های آینده، یک داستان در یک زمان سود خواهند برد.

این مقاله توسط کاترین کاست و بن فرومین ویرایش شده است.