جدیدترین مک بوک پرو برای تولید محتوا، رایانه گران قیمت من را شکست می دهد

من همیشه از علاقه مندان به رایانه شخصی بوده ام، حتی زمانی که سایر سازندگان محتوا اشاره می کنند. من از قبل می گویم که من بازی نمی کنم، بنابراین هر کاری که روی لپ تاپ انجام می دهم حول محور ویرایش ویدیو می چرخد. برای مدیریت این موضوع، من از یک دسکتاپ ویندوز رده بالا در خانه استفاده می‌کنم و تا همین اواخر یک لپ‌تاپ برای ویرایش ویدیو در حال حرکت داشتم.

سپس Aero 15X مرد. صفحه کلید از کار افتاد و پورت لایتنینگ از کار افتاد. من حتی واقعاً غم از دست دادن را هم نداشتم – هنوز صدای بلند و داغ بود. عمر باتری هرگز عالی نبود و برای انجام کارهای ویدیویی جدی مجبور شدم آن را با یک آجر برقی بزرگ و سنگین وصل کنم.

زمان خرید یک لپ‌تاپ جدید فرا رسیده بود، اما هیچ برنامه‌ای برای زنده کردن تجربه گیگابایت خود نداشتم. در عوض، من یک کامپیوتر سبک، قدرتمند و خنک با عمر باتری طولانی می‌خواستم. در حین انجام تصحیح رنگ، افزودن افکت‌ها و عنوان‌ها، باید یک ویدیوی 4K را در DaVinci Resolve ویرایش کنم. من همچنین ویرایش عکس RAW را انجام می دهم، بنابراین به طور مرتب از فتوشاپ و لایت روم استفاده می کنم.

من به یکی نگاه کردم، اما فکر کردم خیلی گران است. پس از بررسی، متوجه شدم که از زمانی که اپل شروع به استفاده از سیلیکون خود کرده است، شکاف بین قیمت یک لپ‌تاپ ویندوزی و یک لپ‌تاپ ویندوزی با عملکرد مشابه، کم شده است.

بنابراین من تصمیم گرفتم و یک مک بوک پرو 16 اینچی با تراشه M3 Pro (CPU 12 هسته ای و پردازنده گرافیکی 18 هسته ای)، 36 گیگابایت رم و 512 گیگابایت فضای ذخیره سازی خریداری کردم. با توجه به آنچه خوانده بودم، این برای رسیدگی به ویرایش های دشوار کافی است. من 3100 دلار در کانادا با احتساب مالیات پرداخت کردم، در حالی که همان دستگاه در ایالات متحده حدود 200 دلار کمتر فروخته شد.

هنگامی که یک بررسی ویدیویی از نیکون Z8 در ونکوور ایجاد کردم، بلافاصله مک بوک جدیدم را به کار انداختم. بعداً، یک بررسی از Fujifilm X100 VI در لندن ویرایش کردم و یک ویدیوی عملی برای دوربین پاناسونیک S9 از ژاپن تهیه کردم. این پروژه ها به من ایده خوبی از عملکرد مک بوک، عمر باتری و قابلیت استفاده در جاده ها داد.

در بازگشت به خانه، کنجکاو بودم که مک بوک را با رایانه رومیزی خود مقایسه کنم. اگرچه این گوشی پیشرفته نیست، اما همچنان مشخصات قابل توجهی را با پردازنده 12 هسته ای AMD Ryzen 9 5900، پردازنده گرافیکی NVIDIA RTX 3080 Ti و 64 گیگابایت رم دارد.

من از دوربین‌های بدون آینه مانند Canon EOS R6 II و Panasonic S5 II استفاده می‌کنم که حداکثر 6K 10 بیتی 4:2:2 Log H.264 یا H.265 Quicktime تولید می‌کنند. این فرمت‌ها معمولاً بر CPU و GPU رایانه مالیات می‌دهند، بنابراین من انتظار پخش بلادرنگ را نداشتم.

با این حال، متوجه شدم که می‌توانم این فایل‌های ویدئویی را بدون نیاز به رندر یا تبدیل در مک‌بوک پرو خود به آرامی در DaVinci Resolve پخش کنم. من نمی توانم این کار را روی رایانه رومیزی مجهزم انجام دهم، پس چه اتفاقی می افتاد؟

همانطور که Puget Systems اخیراً اعلام کرد، حتی پردازنده‌های گرافیکی اخیر NVIDIA و AMD نیز نمی‌توانند بسیاری از این فرمت‌های رایج مورد استفاده را در زمان واقعی رمزگشایی کنند. این امر با برخی فرمت‌ها (نه H.264) در پردازنده‌های جدیدتر اینتل با فناوری Quick Sync در DaVinci Resolve 18 Studio یا جدیدتر قابل دستیابی است.

توانایی ویرایش مستقیم این فایل‌ها از دوربین، یک بهبود عمده در کیفیت زندگی بود، زیرا یک مرحله هدر رفتن زمان و ذخیره‌سازی را حذف می‌کرد.

من همچنین در اکثر موارد بدون رندر، پخش بلادرنگ را در مک خود تجربه کردم. این شامل فیلم با ویدیوهای 6K و 8K، تصحیح رنگ در اکثر کلیپ ها، عناوین، چندین لایه، تاب برداشتن زمان و تثبیت جریان نوری است.

از طرف دیگر، دسکتاپ رده بالای من از من می خواهد که نه تنها فایل های ویدیویی خود را تبدیل کنم، بلکه رندر خط زمانی را نیز فعال کنم، به خصوص با ویدیوهای 6K یا 8K. هر دوی این موارد زمان می‌برند و می‌توانند صدها گیگابایت فضای دیسک را مصرف کنند.

در حالی که مک بوک نمد سریع، من همچنین می خواستم به طور عینی تر ببینم که چگونه آن را در مقایسه با دستگاه ویندوز من انجام می دهم. من از مجموعه بنچمارک PugetBench Creator استفاده کردم که عملکرد ماشین را در برنامه های خلاقانه رایج مانند Photoshop، Premiere Pro و Davinci Resolve مقایسه می کند.

از آنجایی که رایانه شخصی من برای ویرایش ویدیو به خوبی کار نمی کرد، نتایج من را شگفت زده کرد. MacBook Pro M3 در تست های فتوشاپ برتر شد و امتیاز کلی 10076 را در مقایسه با 7599 دسکتاپ من کسب کرد. این تا حد زیادی به دلیل پردازنده برتر M3 است.

با این حال، رایانه شخصی من به لطف پردازنده گرافیکی سریعتر، عملکرد قابل توجهی از MacBook Pro در ویرایش ویدیو داشت. دستگاه اپل در تست های Premiere Pro PugetBench در حالت پرقدرت امتیاز کلی 4754 را به دست آورد، در حالی که رایانه شخصی من 8763 را به دست آورد.

هنوز هیچ تست عمومی PugetBench برای DaVinci Resolve وجود ندارد، اما آنها نشان می‌دهند که رایانه‌های شخصی رده بالا به طور قابل توجهی از مدل‌های پیشرفته MacBook Pro در این برنامه بهتر عمل می‌کنند. معمولاً رایانه شخصی هنگام کار با فرمت‌های RAW بهتر است و به راحتی MacBook Pro را برای جلوه‌های GPU، ویژگی‌های AI و کدگذاری در فرمت‌های H.264 و H.265 شکست می‌دهد.

این نتایج نشان می دهد که معیارها تصویر کاملی را ارائه نمی دهند. قدرت نسبی یک کامپیوتر به کاری که با آن انجام می‌دهید بستگی دارد، و در مورد من توانایی ویرایش فرمت‌های ویدیویی خاص بدون رندر از سرعت خالص بیشتر است. با این حال، افرادی که از افکت‌های بیشتری استفاده می‌کنند یا با فرمت‌های ProRes یا RAW کار می‌کنند، ممکن است از یک رایانه شخصی قدرتمند بهره ببرند.

با این حال، بسیاری از چیزهایی که در مورد لپ تاپ ویندوزی خود متنفر بودم، هیچ ربطی به عملکرد نداشتند. من اغلب از وزن Aero 15X خود (اگر منبع تغذیه را هم در نظر بگیرید)، گرما، نویز، کیفیت ساخت و ترک پد نسبتاً بی فایده، اذیت شده ام.

از زمانی که MacBook Pro 16 را خریدم، هرگز احساس نکرده‌ام که خیلی داغ شود و طرفداران به ندرت وارد عمل شوند، حتی در هنگام ویرایش ویدیو. در مقابل، من از یک رایانه شخصی سازنده ویندوز شنیده ام که گرمای بیش از حد و صدای فن را تحت بارهای سنگین تولید نمی کند.

یکی دیگر از مزیت های اصلی مک بوک این است که عملکرد یکسانی را ارائه می دهد، چه به برق متصل باشد یا نه، اما نمی توان این را برای اکثر رایانه های شخصی گفت. بسیاری از آنها هنگام قطع برق سرعت خود را کاهش می دهند و عملکرد را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند.

اگر نیاز به ویرایش در حال حرکت دارید و به برق متناوب دسترسی ندارید، مک بوک در اینجا نیز برنده است. هنگام ویرایش در DaVinci Resolve، کار می تواند سه تا چهار ساعت به تنهایی با باتری دوام بیاورد، سه برابر کاری که لپ تاپ گیگابایت من می توانست انجام دهد. و مک بوک پرو فقط 1.5 ساعت طول می کشد تا به شارژ کامل برسد، در مقایسه با XPS 17 9730 دل. همچنین بسیار سریعتر بارگذاری می شود.

همچنین حمل آن نسبت به Aero من دردسر کمتری دارد، زیرا وزن کمتری دارد و شارژر نیز بسیار سبک تر است. در نهایت، ترک‌پد بسیار بهتر است، تا جایی که حتی می‌توانم ویدیوها را بدون ماوس ویرایش کنم، چیزی که هرگز نمی‌توانم با Aero یا هر لپ‌تاپ دیگری که دارم بگویم.

همه چیز عالی نیست، زیرا من بریدگی وبکم را دوست ندارم، اما در غیر این صورت MacBook Pro 16 M3 عالی است. همانطور که پیش می‌آید، لپ‌تاپ‌های ویندوزی که از سیلیکون اینتل و AMD استفاده می‌کنند ممکن است از نظر عملکرد مطابقت داشته باشند، اما از نظر کارایی بسیار عقب هستند. این موضوع می‌تواند با پردازنده‌های گرافیکی سری 5000 انویدیا تغییر کند، اما در حال حاضر، محصولات اپل برای تولیدکنندگان محتوای مسافرتی مانند من، سخت است.