ماه گذشته، دانشمندان دو گونه جدید از نهنگ‌های قاتل را توصیف کردند، که باعث ایجاد جیغ‌ها و سوت‌های هیجان‌انگیز در جامعه آنلاین محققان و فعالان نهنگ شد.
اما احساس می‌کردم کمی رها شده‌ام و حس من نسبت به نهنگ‌های قاتل به‌عنوان موجودات فرهنگی کم‌رنگ شده بود.
نهنگ‌های قاتل – یا اگر ترجیح می‌دهید اورکا، یا سیاه‌ماهی، اگرچه اصلاً ماهی نیستند، بلکه بزرگترین گونه دلفین در جهان هستند – گونه‌ای گسترده و متنوع هستند که در تمام اقیانوس‌های جهان زندگی می‌کنند و منظره‌ای باشکوه از سبک‌های زندگی متفاوت ایجاد می‌کنند. .
در شمال غربی اقیانوس آرام، جایی که من زندگی می کنم، اورکاها هستند که چیزی جز ماهی، ترجیحا ماهی قزل آلا شینوک، نمی خورند. اورکاها که پستانداران دریایی مانند فوک ها، شیرهای دریایی و گراز دریایی را شکار می کنند. و اورکاها که کوسه ها را در آب های عمیق تر در سواحل شکار می کنند. در جای دیگر جهان، اورکاها صدها نفر جمع می‌شوند تا از گله‌های شاه ماهی که به صورت گلوله‌های کوچک گله می‌کنند تغذیه کنند، و برخی دیگر فوک‌ها را به صورت جفت یا سه تا از یخ‌های قطب جنوب بیرون می‌آورند.
به طور معمول، گروه‌های مختلف اورکا به ندرت با یکدیگر تعامل دارند و هرگز با هم تلاقی نمی‌کنند، حتی زمانی که در یک آب زندگی می‌کنند. هر گروه لهجه خاص خود را از تماس ها و سوت ها دارد، و بسیاری از آنها سنت ها و حتی خصلت های متفاوتی دارند: گروهی از نهنگ های قاتل اخیرا شروع به گول زدن با قایق های تفریحی کرده اند. دیگری مدت هاست که از مالیدن بدنش به سنگ های صاف سواحل خاص لذت می برد. سومی در یک تابستان به یاد ماندنی کلاه ماهی قزل آلا بر سر داشت.
تا به حال، همه گونه های اورکا در سرتاسر جهان تحت یک نام گونه گروه بندی می شدند: اورکا (Orcinus orca). بنابراین دو گونه جدید به معنای معمول کشف نشدند، یعنی برای اولین بار یا توسط دانشمندان برای اولین بار دیده نشدند. در عوض، آنها ساختگی بودند – نتیجه ای که از دانش روزافزون ما در مورد نهنگ ها به دست آمد.
مقاله ای که گونه جدید نهنگ قاتل را توصیف می کند، دو گروه را از توده ی پر ازدحام انتخاب می کند و آنها را از یکدیگر متمایز می کند: اورکاهای ماهی خوار شمال اقیانوس آرام نامیده می شوند. O. ater و پستانداران خوار به عنوان O. rectipinnus.
اینطور نیست که این دو گروه عجیب ترین یا غیرعادی ترین اورکاهای دنیا باشند. آنها فقط بهترین تحقیقات هستند. در نیم قرن گذشته، دانشمندان زندگی تک تک نهنگ های قاتل ماهی و پستانداران را در شمال غربی اقیانوس آرام دنبال کرده اند، خطوط خونی آنها را ردیابی کرده و شادی ها و غم های خانوادگی آنها را در صفحات گسترده ثبت کرده اند. کار جدید شواهد رفتاری، تشریحی و ژنتیکی این مطالعات را گرد هم می‌آورد و استدلال می‌کند که این دو گروه نهنگ‌های قاتل با یکدیگر و با بقیه جهان ارکا متفاوت هستند.
کمیته تاکسونومی انجمن مامولوژی دریایی هنوز باید این تغییر را تایید کند، اما با یک برنامه بلندمدت سازگار است. در حال حاضر، نهنگ‌های قاتل با سبک‌های زندگی متفاوت به «اکوتیپ‌های» متفاوتی تقسیم می‌شوند، سیستمی که بسیاری از دانشمندان آن را آشفته و گیج‌کننده و همچنین آزمایشی می‌دانند. ایده همیشه این بود که آنها را به انواع مختلف تقسیم کنیم، فقط اطلاعات لازم برای انجام این کار را نداشتیم. ممکن است در سال‌های آینده تقسیم‌بندی‌های بیشتری انجام شود.
با این وجود، در دهه‌های اخیر، نهنگ‌های قاتل نیز نقشی اساسی در شناخت رو به رشد وجود فرهنگ در حیوانات دیگر بازی کرده‌اند. و هنگامی که تفاوت ها به عنوان گونه های متمایز توصیف می شوند، درک آنها به عنوان فرهنگی دشوارتر است. یکی از دستاوردهای جهانی اورکا (Orcinus orca) این ایده بود که یک موجود می‌تواند به‌طور گسترده در اقیانوس‌ها پراکنده شود و شیوه‌های زندگی بسیار متفاوتی داشته باشد و با این حال همه به نوعی بخشی از یک داستان باشند: اورکاها موجودات متنوعی داشتند.
البته این موضوع طنین انداز می شود، نه به این دلیل که همین موضوع را می توان در مورد مردم نیز گفت. آیا من فقط برای از دست دادن فرصتی برای انسان سازی عزادار هستم؟ آن را برمی گرداندم: فکر کردن به آن مردم برای من هیجان انگیز بود نیستند خاص تقسیم اورکاها به گونه‌های متعدد، از برخی جهات استثناگرایی فرهنگی بشریت را احیا می‌کند.
آن‌هایی از ما که علم را دوست داریم، گزارش می‌کنیم و به آن اهمیت می‌دهیم، معمولاً وقتی یافته‌های علمی جدید به ما درک درست‌تر و دقیق‌تری از جهان طبیعی می‌دهند، خوشحال می‌شویم. اما گاهی اوقات یافته‌های علمی قدیمی‌تر که از آب خارج می‌شوند بسیار مهم شده‌اند.
هیچ کس تغییر را دوست ندارد و من اولین کسی نیستم که در مورد پیشرفت های علمی احساساتی می شوم. وقتی پلوتون موقعیت سیاره‌ای خود را از دست داد و زمانی که (به طور موقت؟) فرض شد که برونتوزاروس هرگز وجود نداشته است، مردم غمگین بودند.
در دریا، اورکاها همچنان همان کاری را که انجام می‌دهند و همان چیزی هستند که هستند، انجام می‌دهند، درست مانند یک ماه و یک سال پیش، که از دوجمله‌های لاتین در حال تغییر ما خسته نشده‌اند. اگر یک نهنگ قاتل ماهی خوار در جایی در مجمع الجزایر Puget Sound با یک پستاندار خوار روبرو شود، چقدر رابطه آنها را از نزدیک درک می کند؟ و اگر ما می توانستیم به نحوی این را بدانیم، آیا از درک نهنگ ها برای طبقه بندی آنها استفاده می کردیم – یا نه؟
تاکسونومی رشته بسیار ظریفی است که مرزهای بین گونه‌ها گاهی سیال است و نه تنها توسط حقایق متعالی بلکه توسط اهداف انسانی تعیین می‌شود. در این مورد، بخشی از هدف انسان محافظت بهتر از اورکاها است – از ما. در سرتاسر جهان، برخی از گروه‌های نهنگ‌های قاتل در حال رشد هستند در حالی که برخی دیگر در حال کاهش هستند. جمعیت محبوب اورکاهای ماهی خوار شمال اقیانوس آرام که به ساکنان جنوبی معروف هستند در خطر انقراض قرار دارند.
تقسیم گروه‌های اورکا به گونه‌های مختلف می‌تواند تضمین حمایت قانونی برای کسانی که دچار مشکل می‌شوند را آسان‌تر کند. اگر با ساکنان جنوب تماس بگیرید اب بجای اورکا به آنها کمک می کند زنده بمانند، من از این بابت خوشحالم، حتی اگر این تغییر برای من کمی تلخ باشد.
نام دو گونه جدید اورکا برگرفته از مقاله ای در سال 1869 است که در آن اورکاها در سواحل شمال غربی اقیانوس آرام با باله های پشتی بلند و مستقیم نامگذاری شده است. O. rectipinnus و دیگران در همان آب ها با باله های پشتی کوتاه تر و صاف تر O. ater. اما همانطور که بعدا مشخص شد، این ها گونه های متفاوتی نبودند، بلکه فقط نهنگ های قاتل نر و ماده بودند.
به عبارت دیگر، نام های جدید حکایت از درک محدود و ناقص ما از این موجودات دارد. به روشی عجیب و دشوار، این احساس راحتی می کند.
_________
سارا دیورت یک روزنامه‌نگار علمی و شاعر آزاد در سیاتل است. او در حال نوشتن تاریخچه خانوادگی اورکاهای ساکن در جنوب اقیانوس آرام شمال غربی است. او را دنبال کنید Þjórsárden (ایکس).
_________
عکس توسط Miles Ritter، از طریق Flickr Creative Commons
