وقتی برای اولین بار شنیدم که این سیچوان اوماکاسه در خیابان آموی سنگاپور افتتاح شده است، نمی دانستم در مورد کان چه فکری کنم. این تنوع منطقه ای از غذاهای چینی به هیچ وجه در اینجا جدید نیست، اما جلوه های آن عمدتا در مالا جاهایی که ایده پیشنهاد آن به عنوان یک اوماکاسه – منطقه ای که من معمولاً به آشپزی ژاپنی می پردازم – در ابتدا غیرعادی به نظر می رسید.
رستوران کون
در واقع، فضای ناهار خوری کان در نگاه اول ژاپنی به نظر می رسد. با ورود به مغازه‌ای در خیابان Amoy که میزبان آن بود، به احساس ذن منتقل شدم. درهای چوبی کشویی، صندلی‌های پیشخوان با سرآشپز در حال آماده کردن غذاها در جلوی ناهارخوری‌ها، و کارکنانی که لباس‌های هوشمندانه‌ای در انتظار ما هستند، یادآوری می‌کنند که این مکان واقعاً مکانی است.
اپریتیف
ما با طیف وسیعی از غذاها شروع کردیم – در مجموع یک غذای مخصوص ترشی سیچوان که به آن نیز معروف است ترشی غواصی. سرآشپز توصیه کرد که از سمت چپ شروع کنید، با کلم چینی ترشی شده با وینگرت ترش تند خانگی شروع کنید، سپس گلابی برفی که با شراب قرمز و وینگرت رزال ترش شده است و با تربچه گیلاسی زیبا که با یک وینگرت شور و تند خانگی ترشی شده است، پایان دهید. . این سکانس خاص همچنین تغییر سطوح تندی بین 3 را منعکس می کند – با تربچه گیلاسی زیبا که بیشترین تندی را در بین سه گانه دارد.
کنسومه قارچ با شکم ماهی و مورل
از یک شروع تا حدودی آتشین، خودمان را با پارفیت قارچ با ماو ماهی و مورل تازه کردیم. سوپ بود بخار پز شده (بدون جوشیدن!)، یک تکنیک غیر معمول در تهیه سوپ. مخلوط قارچ با مرغ کهنه، ساق گوشت خوک و فیله مینیون به مدت چهار ساعت جوشانده شد تا طعم عمیق‌تر و غنی‌تری به سوپ بدهد. افزودن مثانه ماهی و مورل نیز برای افزودن لایه‌هایی از بافت و طعم مفید بود که جوهر آبگوشت را تسخیر کرد.
صدف تازه هوکیگای با سس سلتوس و روغن قرمز
این غذا با وینگرت روغن قرمز آن، تلفیقی از سس سویا خانگی، روغن قرمز و روغن فلفل که ترکیبی از رایحه‌های تند، شیرین، تازه، شور و تلفیقی از حرارت است، تعریف می‌شود. وینگرت روغن قرمز در غذاهای سیچوان رایج است، اما باید اعتراف کنم که این اولین بار است که آن را روی صدف می بینم.
میگو ببر سیاه سرخ شده با لوبیا سبز و فلفل هفت ستاره
این اولین غذایی بود که طعم بی‌حس کننده آن شروع به برجسته شدن کرد. THE میگو به طرز محسوسی ترد بود و تقریباً کیفیت “پاپ کورن” داشت، در حالی که لوبیا سبز برای بهبود بافت غذا خدمت می کرد. سرآشپز همچنین از فلفلی که در کنار سرو می شد به ما اطلاع داد و عنوان کرد که یکی از انواع تندتر است.
دنده های ترد آنگوس استرالیایی با لعاب سرکه سیاه
ارائه اینجا بود شبیه سوسیس ظرفی با طعم شیرین و ترش بسیار کنجکاو که یادآور سوسیس های تخمیر شده شمال تایلند است. افزودن آلو ترش چینی طعمی متمایز به لعاب سرکه سیاه به ارمغان آورد. به طور کلی، من آن را یکی از نکات برجسته این شب می دانم.
زبان گوشت گاو نیوزیلندی پخته شده با سس خانگی و دانه فلفل
THE زبان به صورت نواری آمد و یک کیفیت گوشت اگر فکر می کنید که این یک غذای ساده از نوع تکه های گوشت گاو است، بخشیده می شود. زبان نرم و نسبتاً کشسان بود. عنصر کلیدی این غذا، وینیگرتی است که با آن سرو می شود: ترکیبی از روغن کانولا، پیاز، هویج و دانه فلفل. خیلی خوشمزه است و نتونستم از پخش سس روی گوشت مقاومت کنم.
رشته برنج سرد
این یک غذای آشنا دیگر است، اساسا رشته فرنگی سرد با طعمی تند من عاشق نرمی نودل ها بودم و وقتی می خواستم آنها را با چاپستیک بلند کنم، رشته ها از هم جدا می شدند.
خیار دریایی آب پز خشک
خیار دریایی به عنوان یک ستاره مناسب برای دوره بعدی استفاده می شود، زیرا این انتخاب خاص از غذاهای دریایی عموماً طعم های حاصل از سس ها را به خوبی جذب می کند، در این مورد جوهر تخمیر شده خمیر لوبیا 20 ساله.
راویولی چینی بخارپز، پر شده با ترافل پریگورد و وینگرت خانگی
شاید برای من آشناترین غذا بود – اساسا توپ های روغن قرمز اما یک نسخه لوکس تر با پر کردن از گوشت خوک Duroc از اسپانیا و ترافل Périgord از فرانسه.
کنسرو برنج سرخ شده سبزیجات با آبالون و مورل خرد شده
ماده اصلی غذا جوانه چینی است که در یبین می خریم. این جوانه‌ها شیرینی لطیف و بافتی ترد می‌دهند و تعادل را به غنای آبالون و اومامی مورل‌ها می‌دهند. من معمولاً وقتی در انتهای غذا سرو می شود فضای کمی در شکمم برای غذای پر کربوهیدرات دارم، اما باید بگویم که از این غذا لذت بردم.
لانه پرنده با صمغ هلو
یک نوشیدنی مناسب بعد از غذاهای تند که قبل از آن، دسر آدامس هلو با خواص تغذیه کننده ریه و احساس خوبش دقیقاً همان چیزی بود که من به آن نیاز داشتم. آشیانه پرنده با یاس بارش برفی برای لمس گلی بیشتر آغشته شده است.
گلوله های برنج چسبناک آب پز با شراب برنج تخمیر شده
یک دسر داغ غذای ما را تمام کرد که به عنوان نقطه مقابل دسر سرد قبلی نیز بود. THE گلوله های برنج چسبناک با کنجد سیاه و بادام زمینی خرد شده پر شده و در یک لایه بیرونی نرم از برنج چسبناک پیچیده شده است. با این حال، این سوپ بود که در اینجا برجسته بود. این شراب برنج تخمیر شده بود که بیش از 3 ماه سن داشت و با اسمانتوس دم کرده بود. این غذا توسط سرآشپز Lai Yuanxin در سال 1894 اختراع شد و به سرعت در سیچوان محبوب شد. این توپ‌ها که به دلیل ظاهر صاف و سفید خود شناخته می‌شوند، در پوستی نرم و لطیف قرار گرفته‌اند.
به طور کلی، کان مرا غافلگیر کرد (خوشایند). حتی برای کسی مثل من که لزوماً طرفدار همه چیز مالا نیست، طعم آن کاملاً متنوع است. اگرچه آشپزی سیچوان بیشتر به خاطر خواص تندش شناخته شده است، اما اینجا همه چیز به ادویه نیست. دریافتم که سطوح مختلف ترش و شیرین نیز نقش به همان اندازه در ترکیب منو ایفا می کنند. هیچ غذایی وجود نداشت که دوست نداشته باشم، که چیزهای زیادی در مورد تجربه من در اینجا می گوید.
کان
74، خیابان آموی
سنگاپور 069893
69694256 65+
