حدود 15 سال است که شوخی می کنم که به همین دلیل است که آنها را به قیمت یک دلار فروختند در حالی که مزخرفات در آن وجود داشت. علمی آمریکایی و گفته من هم خنده دار و هم از نظر واقعی درست بود.
آنها مدتی است که در حال افول هستند، تنها امید آنها برای بقا در چه چیزی نهفته است اقیانوس اطلس و واشنگتن پست و همچنین – یک مترقی ثروتمند (به عنوان مثال “پیشرو” در اشاره به سایر افرادی که مالیات می پردازند در حالی که پول خود را در خارج از کشور مخفی می کنند) که می خواهد ادعا کند که این پروژه به عنوان یک پروژه پرستیژ متعلق به اوست. آنها از سال 1986 به لطف خانواده آلمانی Holtzbrinck این مشکل را داشتند.
آنها کار خوبی انجام داده اند و هنوز هم می توانند به طور قانونی ادعا کنند که “قدیمی ترین مجله منتشر شده در ایالات متحده” هستند. در سال 1950، حزب دموکرات 3000 نسخه از مجله خود را سوزاند و به دلیل افشای اطلاعات بیش از حد در مورد بمب هیدروژنی دولت ترومن، از کمیسیون انرژی اتمی اخطار توقف و توقف دریافت کردند. این روزنامه نگاری است که شایسته مشترکین است.
زمانی که علم و روزنامه نگاری در دهه 1990 به سمت چپ حرکت کردند، مجلات علمی نیز به دنبال آن رفتند. من آن را در آن دیدم علمی آمریکایی پس از خروج جان رنی که یک مرکزگرا نبود اما کار را درک می کرد. پس از موفقیت Science 2.0 و وبلاگ های علمی، آنها حتی شبکه وبلاگ نویسی خود را (دوباره) راه اندازی کردند، اما بار دوم آنقدر علم کمی داشت که … عجیب و غریب بود.(1)
آیا می خواهید بدانید که آیا فرزند شما به اندازه کافی خوش شانس است که “پیش همجنس گرا” باشد؟ SciAm آنجا بود تا به شما کمک کند نشانه ها را ببینید. آیا ترجیح می دهید ادعاهای خود در مورد علم و سلامت را در هاله مترقی یهودستیزی بپوشانید؟ دوباره علمی آمریکایی. (2) ترس از سبزیجات (مگر اینکه از آفت کش های آلی سمی استفاده کنند) و مکمل های بی فایده را تبلیغ کنند؟ به طور طبیعی. تلفن همراه باعث سرطان می شود؟ من می دانم، می دانم، شما این را درک می کنید.
مایکل شرمر (3) بدبین معروف احتمالاً شاهد این کاهش بود علمی آمریکاییهمچنین “علم” است، اما هنگامی که چک پول نقد، شما می توانید وانمود به متوجه نیست. وقتی آنها متوقف می شوند، اخلاق خوب دیگر مسئله ای نیست. جیمز میگز مجله شهر ممکن است برای ساینتیفیک امریکن جدید باشد، اما حق دارد توجه کند که پوشش علم در رسانه های تجاری بسیار بد است. مواد شیمیایی ما را می کشند و سبزیجات معجزه آسا ما را نجات می دهند و این تجارت برای جلب توجه عالی است و رسانه های تجاری یک سیستم توزیع تبلیغاتی هستند بنابراین تبلیغات برای علم ضروری هستند اما وحشتناک.
او به درستی پست مدرنیسم را برای آلوده کردن افکار آکادمیک و موضع کنایه آمیز “ضد شرکت” سرزنش می کند – بزرگترین نماد موقعیتی که یک روزنامه نگار مترقی به دست می آورد توسط یک شرکت غول پیکر پرداخت می شود. نیویورک تایمز – و بخشش دایره ای آنها (مزخرف با جایزه پولیتزر، که سپس منجر به بورسیه روزنامه نگاری در دانشگاه نیویورک می شود، جایی که همه آنها علم را تضعیف می کنند زیرا جایزه پولیتزر را برای آن گرفتند)، که منجر به طرد می شود.(4)
COVID-19 ضربه خورد علمی آمریکایی مدیر تحریریه جدید دارد. من با دکتر مشکلی ندارم لورا هلموت، او دارای مدرک علوم و تمام مدارک لازم است، اما مجله شهر اشاره می کند که او همچنین یک انتخاب مطمئن در داخل قبیله بود. مطالب به زودی منتشر شد، با ادعاهایی مبنی بر اینکه ریاضیات ذاتاً جنسیت‌گرایانه است، مبارزه با چاقی نژادپرستانه است، و این استدلال که اد ویلسون افسانه‌ای یک نژادپرست است. وقتی مبارزان عدالت اجتماعی از منشور خود استفاده می کنند چه کسی نژادپرست نیست؟ (5)
من در خوش بینی ام که صدای جدیدی کشتی را درست می کند اشتباه کردم. در سال 2020 بسیار مهم بود علمی آمریکایی اینکه ترامپ دوباره انتخاب نخواهد شد، از یک نامزد سیاسی حمایت کردند. علم به وضوح از ساختمان خارج شده بود.
آنها فقط سعی می کنند زنده بمانند، من متوجه شدم، و بازنویسی بیانیه های مطبوعاتی توجه تبلیغاتی را به خود جلب نمی کند، در حالی که روزنامه نگاری واقعی خیلی طول می کشد و هزینه دارد – سیاست رهبری SciAm تماماً در مورد اتحادیه ها و برابری درآمد است، اما آنها می توانند این کار را انجام دهند. در واقع توان پرداخت هزینه آن را ندارد. اما وقتی هرکسی را که فکر می‌کرد SARS-CoV-2 ممکن است از آزمایشگاه مجاور به KGB اتحاد جماهیر شوروی درز کرده باشد، یک قدم فراتر رفتند. آنها سعی کردند ادعا کنند که پرسیدن درباره منشأ کووید-19 دانشمندان را از کشف چگونگی به وجود آمدن آن باز می‌دارد، چیزی که حتی پل فایرابند، متجاوز پست مدرن نیز با آن مخالفت می‌کند.
حقیقت ساده این است که روزنامه‌نگاری علمی به سرنوشت روزنامه‌نگاران سیاسی دچار شد – آنها به جای انجام وظایف خود، شروع به جستجوی اعتبار از طریق کار خوب مترقی کردند. یک روزنامه نگار علمی با تفکر انتقادی حداقل از خود می پرسد که آیا نارسایی جنسیتی ADHD جدید است – بیش از حد تشخیص داده شده، تجویز بیش از حد و بدون مبنای بالینی. هر کس در یک شرکت رسانه ای بزرگ که این کار را انجام می داد، شیطانی می شد. تنها جوانان 22 ساله می توانند قربانی یک فرهنگ غارتگرانه شوند، آن هم فقط زمانی که نوبت به وام های دانشجویی آنها می رسید.
ملاحظات:
(1) مسلماً مبارزان عدالت اجتماعی مردم خود را خواهند خورد و پس از موضع گیری های اخلاقی فراوان و دعوت به عمل، جامعه خود را از بین برده و آن را پیروزی نامیده اند.
(2) به ویژه با توجه به این واقعیت که خانواده مالک نازی بودند و ثروت خود را مدیون حمایت شخصی هیتلر بودند، بسیار زیانبار است.
(3) من افراد زیادی را می شناسم، اما این بدان معنا نیست که با آنها عکس می گیرم. هنگامی که در حال کار بر روی مستند Big Fears Little Risks بودم، در حالی که شورای آمریکایی علم و سلامت را اداره می کردم، با Gerry Ohrstrom آشنا شدم و او به آن پروژه کمک مالی کرد. او من را به یک مهمانی معرفی کتاب شرمر که در خانه اش میزبانی می کرد دعوت کرد.
سرگرمی های اضافی توسط گری، یکی از بهترین جادوگران نمای نزدیک که تا به حال دیده ام، ارائه شد. دکتر. من و شرمر او را از نزدیک تماشا کردیم و توافق کردیم که شاید باید در موضع خود در مورد وجود چیزهای ماوراء طبیعی تجدید نظر کنیم. او آنقدر قانع کننده بود. بعد هر دو خندیدیم و این عکس را گرفتیم.
(4) متأسفانه، حتی مجلات علمی هم اکنون علم را خراب می کنند، و این نیز چیزی است که می توانیم ترامپ را به خاطر آن سرزنش کنیم. او باعث شد ترقی خواهان عقل خود را از دست بدهند. مردم آنقدر از واقعیت دور بودند که در سال 2012 نظرسنجی ها را «علم» نامیدند، زیرا نامزدشان برنده شد و متقاعد شده بودند که اقتصاد راکد یک امر عادی جدید است، وقتی به اقتصاد اجازه رونق داد و مالیات بر ثروتمندترین ایالت ها – که به راحتی ایالت هایی بودند – خشمگین شدند. به دموکرات ها رای دادند.
سردبیر ارشد سابق در نیویورک تایمز او حتی به طرز عجیبی ادعا کرد که یک عروسک اوباما را با خود حمل می کند و وقتی از فکر ترامپ ناراحت می شود، آن را نوازش می کند.
(5) عجیب است که تعداد کمی از مترقیان مردم خود را نژادپرست می دانند. بنیانگذار Planned Parenthood یک اصلاح طلب مغرور بود تا اینکه آدولف هیتلر عزیز ترقی خواهان از حد فراتر رفت و او و بنیانگذار کلوپ سیرا و دیگران مجبور شدند راه های جدیدی برای رسیدن به همان هدف بیابند. در اینجا و در چند جای دیگر اشاره خواهم کرد که اولیور وندل هلمز یک نژادپرست بود، اقتصاددان معروف کینز که سوسیالیست ها او را بسیار دوست دارند، نژادپرست بود و همه روسای جمهور قرن بیستم به جز تدی روزولت، کارتر و حتی نباید درباره ریگان صحبت کرد.
