تالاب های جنگلی در نقشه ها گم شده اند
![](https://hakaimagazine.com/wp-content/uploads/facebook-unmapped-wetlands.jpg)
متن مقاله
این داستان در ابتدا توسط اخبار از ارتفاعات و در اینجا به عنوان بخشی از میز آب و هوا مشارکت.
در یک روز گرم آگوست، آنتونی استوارت در جنگلی در شبه جزیره المپیک ایالت واشنگتن پیادهروی میکند و راه خود را از میان انبوهی از سرخسها و علفها باز میکند. شاخههای نازک و پوشیده از گلسنگ بالای سرش آویزان است و در حالی که کولهپشتی و بیل خود را روی زمین میگذارد و با تیمش برای حفاری آماده میشود، سایه ایجاد میکند.
او می گوید این یکی از مکان های مورد علاقه استوارت است. در سطح نسبتاً خشک است، اما درست در زیر لایه ای از خاک مایل به قرمز پر از مواد آلی به خاک خاکستری مایل به آبی و خاک رس تبدیل می شود. این لایهها که به مرور زمان و با سیلابی شدن آب در منطقه ایجاد شدهاند، نشانهای از تالاب هستند. اما مانند بسیاری از تالاب های جنگلی در شمال غربی اقیانوس آرام، این منطقه در هیچ نقشه ایالتی نشان داده نشده است.
در مطالعه ای که به تازگی منتشر شده است ارتباط طبیعتاستوارت و تیمش از فراوانی شگفتانگیز تالابهای بدون نقشه و غنی از کربن در جنگلهای شمال غربی اقیانوس آرام گزارش میدهند. دانشمندان حوضه رودخانه هوه را که به سمت غرب در سراسر شبه جزیره المپیک می پیچد، مطالعه کردند و تالاب هایی را که در تصاویر ماهواره ای، روش استاندارد برای اندازه گیری تالاب ها، به دلیل تاج پوشش درختان متراکم، قابل مشاهده نبودند، ثبت کردند. اگر آنها در برآورد ظرفیت ذخیره کربن حوضه لحاظ شوند، تعداد آنها پنج برابر می شود.
حفاظت از تالاب های جنگلی نه تنها از زیستگاه های ارزشمند محافظت می کند، بلکه می تواند به تثبیت آب و هوا نیز کمک کند. اما ابتدا باید تالاب ها را روی نقشه قرار دهیم – و این کار آسانی نیست.
اکوسیستم های تالاب به طور شگفت انگیزی در جذب کربن از جو موثر هستند. اگرچه آنها تنها حدود شش تا هشت درصد از سطح زمین را پوشش می دهند، اما حاوی حدود 20 تا 30 درصد کربن ذخیره شده در خاک هستند. و از آنجایی که ماده گیاهی به آرامی در خاک اشباع شده از آب تجزیه می شود، کربن موجود در اکوسیستم های تالابی تمایل دارد در جای خود باقی بماند.
اما تالاب ها مزایای دیگری نیز دارند: بیش از 10 درصد از همه گونه ها، از جمله 50 درصد از همه گونه های در معرض خطر، به تالاب ها وابسته هستند. ریشه درختان و گیاهان در تالاب ها آب را تصفیه می کند و خاک تالاب آن را جذب می کند و از سیل در مناطق اطراف محافظت می کند.
از دهه 1920، وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) انواع و کیفیت خاک را در سراسر کشور مورد مطالعه قرار داده است. اما تا همین اواخر، این نقشههای خاک عمدتاً روی زمینهای کشاورزی متمرکز بودند و بیشتر جنگلها را حذف میکردند و شکافهای زیادی در دانش ما از شمال غربی اقیانوس آرام و آلاسکا ایجاد میکردند. علاوه بر این، دیوید دامور، دانشمند خاک در خدمات جنگلداری USDA و یکی از نویسندگان این مطالعه، می گوید: «تالاب ها در مناظر جنگلی اصلاً مورد توجه نبودند.
برای شناسایی این تالابهای جنگلی پنهان و تعیین محتوای کربن آنها، محققان از ابزار پتانسیل ذاتی تالاب استفاده کردند، یک ابزار نقشهبرداری تالاب که از لیدار استفاده میکند، یک روش سنجش از راه دور هوایی که میتواند جزئیات زیر تاج درخت را آشکار کند. سپس محققان به طور تصادفی 36 محل نمونه برداری را در سراسر حوضه رودخانه هوه انتخاب کردند که بسیاری از آنها دور از هر مسیری بودند. محققان با بیل، شلنگ و پمپ، از جادههای روستایی پر دست انداز رانندگی کردند و از میان جنگلهای انبوه عبور کردند. وقتی به محل نمونهبرداری رسیدند، با بیلها حفرههایی در عمق یک متری زمین حفر کردند. استوارت می گوید: «انجام اندازه گیری کربن واقعاً پیچیده است. “این یک مسیر آسان نیست.”
این تیم خاک را در کیسه های پلاستیکی چهار لیتری قرار داده و به دانشگاه واشنگتن آوردند. در آزمایشگاه، استوارت نمونه ها را به صورت پودر ریز آسیاب کرد و آنها را تا دمای 1000 درجه سانتی گراد حرارت داد. در این دما، مواد حاوی کربن در خاک به طور کامل تجزیه شده و به دی اکسید کربن تبدیل شدند و به دانشمندان اجازه داد تا سطح کربن را اندازه گیری کنند. در نهایت، محققان دادههای کربن خاک را با دادههای سنجش از دور توپوگرافی ترکیب کردند تا مدلی از میزان کربن خاک ذخیرهشده در سراسر حوضه ایجاد کنند. استوارت میگوید: «ما به تازگی این تالابهای جنگلی واقعاً غنی از کربن را که در مجموعه دادههای زمین موجود نقشهبرداری نشدهاند، دوباره کشف کردهایم.
ایجاد این نقشهها از تالابها در حوضه رودخانه هوه در شبه جزیره المپیک در ایالت واشنگتن یک کار فشرده بود. کار مستلزم روش ساده حفر چاله و جمع آوری خاک بود. گرافیک توسط استوارت و همکارانارتباط طبیعت
آماندا نالیک، بومشناس و بیوژئوشیمیدان در دفتر تحقیقات و توسعه آژانس حفاظت از محیطزیست ایالات متحده، در ارزیابی وضعیت تالابهای ملی در سال ۲۰۱۶، یک بررسی فدرال از تالابهای ایالات متحده، به این نتیجه رسید که تالابهای غربی حدود شش درصد از کل کربن را ذخیره میکنند که در آن ذخیره میشود. تالاب های 48 ایالت پایین تر. او می گوید: «ما متوجه شدیم که احتمالاً مقدار کربن ذخیره شده در غرب را دست کم می گیریم. مطالعه استوارت این فرض را تایید می کند. استوارت میگوید: «این چشمانداز وجود دارد که هنوز مشخص نشده است که باید آن را هدف قرار دهیم.
به طور کلی تالاب ها وضعیت خوبی ندارند. بر اساس آخرین فهرست تالاب های ملی ایالات متحده، بیش از 50 درصد از تالاب ها در 48 ایالت پایین تر از زمان استقرار اروپا ناپدید شده اند و در طول دهه گذشته میزان از بین رفتن تالاب دو برابر شده است. حدود نیمی از تالاب های منطقه کوهستان غرب در وضعیت نامناسبی قرار دارند. مگان لانگ، دانشمند ارشد این فهرست، میگوید: اگرچه تصور میشود تالابهای کمتری در غرب خشک نسبت به ساحل شرقی وجود داشته باشد، “این بدان معنا نیست که این تالابها اهمیت کمتری دارند.” «در واقع، این می تواند به این معنی باشد که این تالاب ها بیشتر مهم است زیرا تعداد آنها کمتر است.”
لنگ گفت: دو عامل اصلی از بین رفتن تالاب در غرب، خشکسالی و چرای دام است. تغییرات اقلیمی که انتظار میرود خشکسالی را در غرب افزایش دهد، میتواند نیمی از تالابهای باقیمانده منطقه را تا سال 2050 خشک کند. و هنگامی که تالاب ها از بین می روند، کربن آنها اغلب در جو آزاد می شود و گرمایش جهانی را بدتر می کند.
تصمیم دیوان عالی ایالات متحده در سال 2023 در Sackett علیه آژانس حفاظت از محیط زیست تعریف فدرال تالاب تغییر کرد و هزاران مایل نهرهای زودگذر و میلیونها هکتار از تالابها در غرب – از جمله تالابهایی که در امتداد رودخانه هوه (Hoh River) هستند – از قانون حفاظت از آب پاک حذف شدند. برخی از ابتکارات فدرال و ایالتی در تلاش برای جبران این هستند: اواخر ماه گذشته، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، هدف خود را برای احیای بیش از 32000 کیلومتر مربع تالاب در شش سال آینده اعلام کرد. و در اوایل ماه مه 2024، کلرادو اولین ایالتی بود که قانونی را برای محافظت از تالابهایی که با تصمیم دادگاه عالی در سال قبل حذف شده بودند، تصویب کرد.
لنگ تاکید می کند که نقشه برداری، اندازه گیری و حفاظت از تالاب های باقی مانده بسیار مهم است. اگر میخواهیم در برابر تغییرات آب و هوایی مقاوم بمانیم، اگر میخواهیم در آینده آب سالم داشته باشیم، اگر میخواهیم به تغذیه خانوادههایمان ادامه دهیم و از سیل در امان بمانیم، باید کار بهتری برای حفاظت از تالابها انجام دهیم. لانگ می گوید.